Mijn excuses aan Eus

Mai Spijkers wordt 70, de wraak van Ton Elias, Kevin van Vliet is verdwenen.

Via deze nieuwsbrief wil ik graag mijn excuses aanbieden en boetedoen.

Om zijn zeventigste verjaardag te vieren, had Mai Spijkers de auteurs van Prometheus uitgenodigd voor een groot feest in een restaurant op het Amsterdamse marineterrein. Waag het niet te laat te komen, stond er in de uitnodiging. Dat was al veelbelovend. Het diner en de rest van de avond vielen beslist niet tegen. Het was een geweldig feest. Er stierven drie mensen. Een door alcohol. Een door ouderdom, een omdat hij vocht met de slang. (vrij naar Campert)

Er zijn niet alleen auteurs, maar ook vrienden. Ton Elias bijvoorbeeld. Terwijl ik het Eus heb over het verschil tussen Zutphen en Deventer, stort Elias zich in de conversatie. ‘Waar moet ik jou van kennen?’, vraagt hij. Hijgend en puffend gaat hij aan tafel zitten.

‘Ik ben een keer bij je thuis geweest,’ antwoord ik naar waarheid. Ik probeerde hem destijds geheimen over Mark Rutte te ontfutselen, maar hij gaf geen krimp.

‘En ik ook,’ voegt Eus eraan toe – hij komt me te hulp.

Daar schrikt het oud-Kamerlid erg van: hij kan zich er niets meer van herinneren. Ik voel dat hij kwetsbaar is; tijd om de inzet te verhogen.

‘Je hebt nog een omelet met champignons voor ons gebakken,’ zeg ik beschuldigend. Ook zijn vrouw sluit zich nu aan, en zegt dat dit wel een typisch gerecht voor Ton is: Ton en zijn beroemde gastvrijheid. (Hij verkoopt ook prachtige wijnen).

Op het moment suprême verliest het gesprek momentum, zodra Ton en Eus over politiek en de toestand van de VVD beginnen. Praten over politiek wordt snel borreltafelpraat. Zonder iets te zeggen loop ik naar buiten voor de rimpelingen van de dalende zon op het water en voor een glas champagne.

‘Je hebt me achtergelaten met Ton Elias,’ zegt Eus later tegen me. ‘Dat was niet aardig van je.’

Dat was inderdaad niet chic van me.

Sorry, Eus.

Bellen met Kevin van Vliet

Slecht nieuws. Kevin van Vliet heeft zich voor 10 dagen teruggetrokken in een hutje ter hoogte van de boomgrens in de Zuid-Afrikaanse bergen. Ik krijg geen contact met hem. Kevin wil zijn roman – de verschrikkelijke roman – zo snel mogelijk afmaken. Zijn internet doet het alleen als hij naar het nabijgelegen dorp gaat voor hout en yoghurt, en kruisbessen. Hij waarschuwde dat er storm op komst was, en dat hij zijn eigen succes misschien niet zal overleven. Dit is de laatste foto die hij stuurde.

Lezersvraag:

Wie is de slechtst geklede politicus? Vraag van een jonge Hagenaar.

Moeilijke vraag. Kleding is natuurlijk een momentopname. Zelf let ik altijd op de schoenen. Vorige week zag ik in het nieuws dat Frans Timmermans nu werkt met blauwe Adidasgympen. Wopke Hoekstra heeft schoenen met een witte zool. Pro-tip: vermijd schoenen met een witte zool. Het ziet er te sportief uit. Sportiviteit schrikt kiezers af.